Μουσείο - Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη - Teriade
Το Μουσείο - Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη - Teriade, άνοιξε τις αίθουσες του στο κοινό τον Αύγουστο του1979. Είναι μοναδικό στο είδος του και μπορούμε να το αποκαλέσουμε «ανοιχτό βιβλίο», αφού επιφυλάσσει στον επισκέπτη περιπλανήσεις κι πνευματικά ταξίδια. Στεγάζει, διαφυλάσσει και παρουσιάζει το σύνολο του εκδοτικού έργου του εμπνευσμένου, μοναδικού αυτού ανθρώπου και καλλιτέχνη. Στις αίθουσες του μουσείου εκτίθενται έργα γνωστών καλλιτεχνών. Αντίτυπα των « Μεγάλων Βιβλίων » και VERVE με λιθογραφίες των Σαγκάλ, Ματίς, Πικάσο, Λεζέ κ.α. καθώς και αντίγραφα μεσαιωνικών χειρογράφων. Εκτός από τη μόνιμη έκθεση του συνόλου του Εκδοτικού Έργου του Στρατή Ελευθεριάδη-TERIADE, το Μουσείο πραγματοποιεί αναδρομικές εκθέσεις Εικαστικών Τεχνών, εκδόσεις και άλλες συναφείς προς το χαρακτήρα του πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Συλλογή Φυσικής Ιστορίας Βρίσας
Η Συλλογή Φυσικής Ιστορίας Βρίσας περιλαμβάνει τα απολιθώματα σπονδυλωτών και ασπόνδυλων που βρέθηκαν στη περιοχή, δείγματα ορυκτών, πετρωμάτων και μεταλλευμάτων της Λέσβου, τμήμα ζωολογίας με αντιπροσωπευτικά είδη της πανίδας της Λέσβου, καθώς και τμήμα βοτανικής με δείγματα σύγχρονης και απολιθωμένης χλωρίδας της ίδιας περιοχής.
Oρισμένα από αυτά τα απολιθώματα επιλέχθηκαν για τη δημιουργία τής έκθεσης των απολιθωμένων σπονδυλωτών, η οποία οργανώθηκε έτσι, ώστε ο επισκέπτης να αποκτά μια γενική εντύπωση για τα είδη των ζώων που έζησαν στη περιοχή πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια.
Ψηφιακό Μουσείο «Γεώργιος Ιακωβίδης»
Το Ψηφιακό Μουσείο «Γεώργιος Ιακωβίδης», στα Χύδηρα της Λέσβου, γενέτειρα του ζωγράφου, είναι το πρώτο εξ ολοκλήρου Ψηφιακό Μουσείο Τέχνης στην Ελλάδα. Διαμορφωμένο σύμφωνα με ειδική μουσειολογική μελέτη βασισμένη στις νέες τεχνολογίες, αναδεικνύει πιστά τη ζωή και το έργο του καταξιωμένου Έλληνα ζωγράφου μέσα από μια ποικιλία ηλεκτρονικών συστημάτων ψηφιακής προβολής και διάδρασης. Τα έργα που παρουσιάζονται στο μουσείο είναι όλα ψηφιακές αναπαραγωγές. Μέσα από θεματικές ενότητες και με τη χρήση διάφορων τεχνασμάτων, όπως ο μεγεθυντικός φακός, η απομόνωση στοιχείων του πίνακα κατά την ανάλυσή του, η σύγκριση με άλλα έργα είτε του ίδιου του Ιακωβίδη είτε των δασκάλων του, καθώς και με τον συνδυασμό αφήγησης και γραφικών το Ψηφιακό Μουσείο «ζωντανεύει» τα έργα κάνοντάς τα πιο οικεία στον επισκέπτη.
Βυζαντινό Εκκλησιαστικό Μουσείο Μυτιλήνης
Το μουσείο ιδρύθηκε το 1978 και αποτελεί σήμερα ένα θεσμό με περιεχόμενο και ποιότητα στο χώρο του πολιτισμού. Το Βυζαντινό Εκκλησιαστικό Μουσείο Μυτιλήνης είναι απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Θεράποντα, στην καρδιά της πόλης, Εκτίθενται χρυσοκέντητα άμφια, παλαίτυπα βιβλία, εκκλησιαστικά σκεύη, κ.τ.λ.
Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας
Το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου (ΜΒΕΛ), στην Αγία Παρασκευή Λέσβου, δημιουργήθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), το οποίο έχει και την ευθύνη για τη λειτουργία του. Στεγάζεται στο χώρο του παλαιού κοινοτικού ελαιοτριβείου, η χρήση του οποίου παραχωρήθηκε στο Ίδρυμα από τον Δήμο Αγίας Παρασκευής. Το έργο εντάχθηκε στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Βορείου Αιγαίου 2000-2006 και χρηματοδοτήθηκε από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Το ΜΒΕΛ ανήκει στο δίκτυο θεματικών τεχνολογικών μουσείων του Π.Ι.Ο.Π. και αποτελεί λογική συνέχεια του Μουσείου της Ελιάς και του Ελληνικού Λαδιού στη Σπάρτη. Το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου επιδιώκει να προβάλει τη βιομηχανική κληρονομιά, τόσο στον τομέα της ελαιουργίας όσο και στο ευρύτερο πεδίο της τεχνολογίας.
Το Ελαιοτριβείο - Μουσείο Βρανά στον Παπάδο Λέσβου
Το Ελαιοτριβείο – Μουσείο Βρανά της πολιτιστικής Εταιρείας "Αρχιπέλαγος" είναι ένα από τα πρώτα ατμοκίνητα εργοστάσια της Λέσβου και του Αιγαίου. Κτίστηκε το 1887 από τον Νικόλαο Βρανά - τον παππού του Οδυσσέα Ελύτη - στον Παπάδο, ένα από τα σημαντικότερα χωριά της Λέσβου και οικονομικό κέντρο της Γέρας, μιας περιοχής με μακραίωνη ελαιοκομική παράδοση.
Δημοτική Πινακοθήκη
H Δημοτική Πινακοθήκη στεγάζεται σε ένα παλιό τριώροφο αρχοντικό (Xαλίμ Mπέη), χαρακτηριστικό δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής, που δεσπόζει στην περιοχή της Eπάνω Σκάλας. Ανήκει διοικητικά στη Δημοτική Eπιχείρηση Πολιτιστικής - Tουριστικής Aνάπτυξης του Δήμου και διαθέτει μια από τις σημαντικότερες συλλογές έργων ζωγραφικής, η οποία δωρήθηκε στο Δήμο από τον Γιώργο Σίμο - Πετρή και την αδελφή του Έλλη Σίμου. O Γιώργος Σίμος - Πετρής ήταν ένας από τους σημαντικότερους τεχνοκριτικούς της χώρας, ένας “διανοητής” της εικαστικής τέχνης, προσωπικός φίλος των μεγαλύτερων Eλλήνων ζωγράφων.
Αρχαιολογική συλλογή Μήθυμνας
Η συλλογή αυτή στεγάζεται στο κτήριο του παλαιού Δημαρχείου και περιλαμβάνει ευρήματα ανασκαφών που έγιναν στην ευρύτερη περιοχή, αμφορείς του 4ου–6ου αιώνα από τις ισπανικές ακτές, τη βόρειο Αφρική, τη Χίο και τη Σάμο, αλλά και συλλογή φωτογραφιών από την απελευθέρωση του νησιού το 1912.
Μουσείο Ούζου Πλωμαρίου της Ποτοποιίας Βαρβαγιάννη
Δίπλα στα σύγχρονα, ιδιόκτητα αποστακτήρια της Ποτοποιίας Βαρβαγιάννη, βρίσκεται το Μουσείο του Ούζου της οικογένειας Βαρβαγιάννη, της παλαιότερης (έτος ιδρύσεως 1860) και πλέον επώνυμης οικογενειακής ποτοποιίας της Λέσβου, που ακμάζει μέχρι σήμερα. Στο μουσείο εκτίθενται τα πρώτα εργαλεία που χρησίμευαν για την εμφιάλωση και την επικόλληση της ετικέτας και το πρώτο καζάνι της οικογένειας Βαρβαγιάννη.
Απολιθωμένο Δάσος
Tο Απολιθωμένο Δάσος αποτελεί ένα από τα ωραιότερα μνημεία γεωλογικής κληρονομιάς σε παγκόσμια κλίμακα. Απλώνεται στο βορειοδυτικό τμήμα της Λέσβου, σε μια περιοχή που καλύπτεται σχεδόν αποκλειστικά από πετρώματα ηφαιστειακής προέλευσης.
H προστατευόμενη περιοχή του έχει έκταση 150.000 τ.μ.H δημιουργία του οφείλεται στην έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που εκδηλώθηκε στην ευρύτερη περιοχή του βορειοανατολικού Αιγαίου πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια. Οι ηφαιστειακές εκρήξεις εκείνης της περιόδου προκάλεσαν την έξοδο τεραστίων ποσοτήτων λάβας και στάχτης από το εσωτερικό της γης, με αποτέλεσμα η περιοχή της κεντρικής Λέσβου γύρω από τα ηφαιστειακά κέντρα να σκεπαστεί με πυρακτωμένη λάβα, ενώ οι πιο απομακρυσμένες περιοχές με παχύ στρώμα στάχτης.
Τα αρχαιολογικά μουσεία Μυτιλήνης
Στο Παλαιό κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης ξετυλίγεται η ιστορία της Λέσβου από την Τελική Νεολιθική περίοδο ως την ύστερη Ρωμαιοκρατία. Χτίστηκε το 1912 από την οικογένεια Βουρνάζου σε ρυθμό εκλεκτικιστικό για να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία. Το κυρίως κτήριο, εμβαδού 800 τ.μ περίπου, είναι διατηρητέο, ενώ το υποστατικό απλό κεραμοσκεπές κτήριο στο άκρο της μεγάλης αυλής. Αποτελείται από δύο ορόφους και ισόγειο. Όλοι οι όροφοι επικοινωνούν μεταξύ τους με ξύλινες κλίμακες, ενώ στον πρώτο όροφο οδηγούν από την αυλή δύο αντιθετικά τοποθετημένες μαρμάρινες κλίμακες. Τα πατώματα και στους δύο ορόφους της έκθεσης είναι ξύλινα και σε κάθε όροφο υπάρχει επίσης WC. Το δάπεδο του ανακαινισμένου υποστατικού είναι στρωμμένο με κεραμικές πλάκες.Στον πρώτο όροφο του αρχοντικού φιλοξενούνται εκθέματα της Τελικής Νεολιθικής εποχής (σπήλαιο Αγ. Βαρθολομαίου) καθώς και της εποχής του Χαλκού (Θερμή). Εκτίθενται σε τρείς αίθουσες και στο διάδρομο. Στο δεύτερο όροφο φιλοξενούνται, με χρονολογική σειρά, αντικείμενα του 10ου αι. π.χ. ως τον 4ο αι. μ.Χ. Εκτίθενται σε έξι αίθουσες και στο διάδρομο
Mουσείο Θεόφιλου
Στο προάστιο της Μυτιλήνης, τη Bαρειά, και μέσα σ’ έναν καταπράσινο ελαιώνα, λειτουργεί από το 1965, με έργα του διάσημου Λέσβιου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου (1873-1934). Το μουσείο ανεγέρθηκε το 1965 από τον Στρατή Ελευθεριάδη - Τεριάντ, τον τεχνοκριτικό που ανέδειξε τη λαϊκή ζωγραφική του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Bαρειά Μυτιλήνης.
